Saccharomyces boulardii – kiedy i jak stosować probiotyki z tym szczepem?

Wskazania do stosowania Saccharomyces boulardii

Stosowanie probiotyków ma za zadanie wspomóc mikrobiotę jelitową, co zagwarantuje organizmowi szereg korzyści, m.in. poprawi odporność i polepszy funkcjonowanie układu pokarmowego. Warto jednak wiedzieć, że różne probiotyczne mikroorganizmy prezentują odmienne właściwości i zastosowanie. Co należy wiedzieć o bakteriach Saccharomyces boulardii?

 

Probiotyki – czym są i gdzie się znajdują?

 

Termin probiotyków najczęściej kojarzy się z bakteriami, ale w rzeczywistości dotyczy on wszystkich żywych mikrooorganizmów możliwych do spożycia w celu zapobiegania i leczenia określonych stanów patologicznych. Drugą grupą probiotycznych mikroorganizmów są grzyby (drożdżaki). Główną właściwością probiotyków jest poprawa naturalnej mikroflory jelitowej, która pełni w organizmie wiele niesamowicie ważnych funkcji np. metabolizowanie składników odżywczych dostarczanych wraz z pokarmem, wspomaganie odporności, dezaktywowanie toksyn i stanów zapalnych w jelitach czy wytwarzanie niektórych witamin.

Probiotyczne bakterie i drożdżaki mogą być dostarczane organizmowi wraz z fermentowanymi produktami spożywczymi np. zsiadłym mlekiem, kefirem, kiszoną kapustą, kimchi, natto, kombuchą (fermentowane ziarna soi), jogurtami, pieczywem na zakwasie czy niektórymi gatunkami serów.

 

Jakie czynniki mają negatywny wpływ na mikrobiotę?

 

  • Stres
  • Alkohol
  • Palenie papierosów
  • Duże ilości nabiału
  • Tłuste i ciężkostrawne posiłki
  • Produkty bogate w konserwanty
  • Niektóre leki – zwłaszcza antybiotyki

 

Saccharomyces boulardii – wskazania do zastosowania

 

Saccharomyces boulardii to szczep drożdżaków, który został wyizolowany ze skórki liczi i mango w 1923 roku przez francuskiego naukowca Boularda. Główną właściwością tego probiotykiu jest naturalna antybiotykooporność (za wyjątkiem niektórych chinolonów i preparatów antygrzybiczych). Saccharomyces boulardii przejawia silne właściwości antyzapalne oraz sprawdza się w walce z wieloma chorobotwórczymi drobnoustrojami. Co więcej, specjaliści udowodnili, że ten szczep drożdżaków pozwala na dezaktywacje toksyn A bakterii Clostridium difficile.

Głównym zastosowaniem probiotyków z Saccharomyces boulardii jest przeciwdziałanie biegunkom wywołanym przez długotrwałą antybiotykoterapię i infekcje (np. wcześniej wspomnianym Clostridium) oraz sprawdzi się w niwelowaniu problemu zwanego biegunką podróżnych. Jednak rozwolnienie nie stanowi głównego wskazania do użycia Saccharomyces boulardii. Te cenne mikroorganizmy sprawdzą się również w celu:

  • ogólnego wzmocnienia odporności
  • wsparcia prawidłowej pracy wątroby
  • łagodzenia i niwelowania oznak zespołu jelita drażliwego (IBS)
  • wzmocnienia odporności po przebytych infekcja (tzw. immunobiotyk)
  • regulacji poziomu cholesterolu i profilaktyki chorób sercowo-krążeniowych
  • osłabienia dolegliwości bólowych brzucha i innych problemów natury pokarmowej np. nudności, wzdęcia

Probiotyki należy stosować pomiędzy posiłkami – optymalną dawką będzie od 200 do 400 mg Saccharomyces boulardii zawierających mniej więcej 5 miliardów żywych drożdży. Przykładowe preparaty: dierol, EnteroBiotix PLUS, Enterol 250, Flora Pro Balance Entero, Floractin enteric, LacidoEnter.

 

Bibliografia:

  1. Ryan JJ., et al. „Effect of the probiotic Saccharomyces boulardii on cholesterol and lipoprotein particles inhypercholesterolemic adults: a single-arm, open-label pilot study.” The Journal of Alternatie and Complementary Medicine 2015, 21(5): 288-293.
  2. Zhao HM., et al. „Clinical effect of triple therapy combinet with Saccharomyces boulardii in the treatment of Helicobacter pylori infection in children.” Chinese Journal of Contemporary Pediatrics 2014, 16(3): 230-233.
  3. McFarland LV. „Systematic review and meta-analysis of Saccharomyces boulardii in adult patients.” World journal of gastroeneterology: WJG 2010, 16(18): 2202-2222.
  4. Czerucka D., Piche T, Rampal P. „Yeast ast probiotics – Saccharomyces boulardii.” Alimentary pharmacology & therapeutics 2007, 26(6): 767-778.